Όπως και στην φύση, στην ανθρώπινη
κοινωνία το ψεύδος είναι ο κανόνας και η αλήθεια η εξαίρεση.
Άθελά τους οι γονείς μας, θύματα προπαγάνδας και οι ίδιοι, μάς
διδάσκουν να εμπιστευόμαστε το κράτος, τους ιερείς, τους θεσμούς και
τους άλλους γενικότερα.
Οι παιδικές ταινίες, τα παιδικά βιβλία και οι δάσκαλοι μάς ποτίζουν
με το ίδιο ψέμα. Όταν μεγαλώσουμε και διαπιστώσουμε πως το εμπόριο,
η θρησκεία και η πολιτική και γενικά η κοινωνία ολόκληρη, στηρίζεται
στο ψέμα, τότε είναι ήδη αργά. Αργά γιατί θα έχουμε ήδη πιαστεί
κορόιδο αμέτρητες φορές, αλλά και γιατί όσο κι αν παθαίνουμε δεν θα
μαθαίνουμε διότι η ευπιστία είναι ριζωμένη μέσα μας και μάς
εμποδίζει να αντιμετωπίσουμε την ζωή ρεαλιστικά.
Η βασική συμβουλή είναι, αν μή τί άλλο, να φροντίσουμε ώστε τα
παιδιά μας να μην γίνουν τόσο αφελή όσο εμείς. Να φροντίσουμε να
γίνουν υποψιασμένα. Να αμφισβητούν, να ερευνούν, να αναζητούν και να
μην πιστεύουν ποτέ τίποτα και κανέναν χωρίς έμπρακτες αποδείξεις
ελεύθερες από "ευσεβείς πόθους".
Στην συνέχεια παρατίθενται, ενδεικτικά και μόνο, ορισμένα συνήθη
ψεύδη. Η επιλογή τους έγινε με κριτήριο τον βαθμό της
επικινδυνότητάς τους για εμάς τους απλούς ανθρώπους.
«Σκοπός τού κράτους είναι η προάσπιση των συμφερόντων των
πολιτών»
-Ψέμα. Σκοπός τού κράτους είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των
πολιτικών και των συνεργών τους. Οι πολιτικοί καλλιεργούν τα
προβλήματα του λαού διότι ζουν από αυτά, κερδίζουν από αυτά,
ωφελούνται από αυτά. Χάρη στα δικά μας προβλήματα οι πολιτικοί
δικαιολογούν την δική τους ύπαρξη, τις δικές τους υπέρογκες αμοιβές,
τα δικά τους προνόμια, την δική τους εξουσία πάνω μας και τις μίζες
που παίρνουν.
Με απλούστερα λόγια είναι ασφαλές να πούμε πως το κράτος από την
φύση του είναι η υπέρτατη εγκληματική οργάνωση. Δηλαδή μία ομάδα
ανθρώπων η οποία ζει εις βάρος των άλλων υποκρινόμενη πως τους αγαπά
και φροντίζει.
«Η πίστη σώζει»
-Ναι. Αλλά όχι αυτόν που πιστεύει. Αυτόν τον καταστρέφει. Σώσει τον
άπιστο, σώζει αυτόν που λέει ψέματα και οι άλλοι τον πιστεύουν. Γι
αυτό, ας πάψουμε να πιστεύουμε. "Πιστεύω"
σημαίνει "αποδέχομαι κάτι ως αληθές χωρίς αποδείξεις". Αν υπήρχαν
αποδείξεις, θα λέγαμε "γνωρίζω" και όχι "πιστεύω".
«Υπάρχει "καλό και κακό"»
-Ψέμα. Οι έννοιες αυτές είναι καθαρά
υποκειμενικές και τις χρησιμοποιούν οι άρπαγες, οι απατεώνες και
γενικά τα καθάρματα για να μάς πείσουν να βγάλουμε το μάτι μας και
να ωφεληθούν αυτοί σε βάρος μας. Απόδειξη. Ό,τι είναι καλό για την
γάτα είναι κακό για το ποντίκι. Ό,τι είναι καλό για το λιοντάρι
είναι κακό για το ελάφι. Ή θα φάει η γάτα το ποντίκι και θα ζήσει, ή
θα γλιτώσει το ποντίκι και θα πεθάνει η γάτα τής πείνας. Αντίστοιχα
και με την σχέση λιονταριού και ελαφιού.
Μερικές φορές υπάρχει κοινό συμφέρον, τις περισσότερες, όμως, όχι.
«Η ηθική είναι καλό πράγμα»
-Ψέμα. Είπαμε ήδη πως το καλό και το κακό
είναι υποκειμενικές και κατά συνέπεια άχρηστες έννοιες. Ή μάλλον
χρήσιμες στους απατεώνες ως μέσον πειθούς. Αλλά, η ηθική είναι όχι
μόνο "κακή", αλλά παράλογη και χρήσιμη μόνο στους απατεώνες ως μέσον
επιβολής της δικής τους άποψης.
Τί είναι, λοιπόν, "ηθική"; Έχουν γραφτεί τόμοι ολόκληροι από
διαφορετικές απόψεις. Όμως, σκοπός τους ήταν να δώσουν υπόσταση σε
ένα ψεύδος. Σε ένα μέσον απάτης. Η λέξη ηθική προέρχεται από το
ουσιαστικό "έθος" ή "ήθος" το οποίο δεν σημαίνει τίποτα άλλο από
"συνήθεια". Ηθική, επομένως, δεν είναι τίποτα άλλο από το να κάνουμε
κανόνα συμπεριφοράς τις συνήθειές μας. Πράγμα, βεβαίως εντελώς
παράλογο. Εμπόδιο στην λογική και συγκροτημένη σκέψη και στην
κοινωνική και επιστημονική πρόοδο. Μία συνήθεια από μόνη της δεν
είναι απαραιτήτως καλή ή κακή. Αν και, συνήθως, είναι κακή. Τότε την
λέμε 'έξη', δηλαδή κακή, βλαπτική. Η "ηθική" συμπεριλαμβάνει και τις
καλές και τις κακές συνήθειες. Ανάκατες. Αυτό είναι που την καθιστά
άκρως επικίνδυνη. Διότι αξιοποιεί τις χρήσιμες, τις ωφέλιμες
συνήθειες για να συγκαλύψει τις βλαπτικές. Κραυγαλέο παράδειγμα
είναι οι φάτσες όλων των βλοσυρών στελεχών του κράτους.
επιστροφή στην
κεντρική σελίδα του
ΣΕΠΕΚ
|
As in nature, in human society lie is the rule
and truth is the exception.
Without wanting it, our
parents, victims themselves of propaganda, teach us to trust the
state, priests, institutions and other people in general.
Children's movies, children's books and teachers
feed us with the same lie. When we grow up and we find out that
commerce, religion and politics are based on lies, it is already too
late. Too late because by then we would have fallen victims
countless times and also because despite our experiences we do not
learn. Gullibility is deeply rooted inside us and prevents us from
facing life realistically.
The basic advice is, if not anything else, to see to it that our
children do not become as gullible as we. To see to it that the
become suspicious. To investigate, search, research, seek and to
believe in nothing and no one without tangible material proof not
based on wishful thinking.
Some usual lies are
described below. They have been chosen on basis of their degree of
danger to us ordinary people.
«The purpose of the State is the
protection of its citizens' interests»
-Lie. The purpose of
the State is to promote the interests of politicians and their
accomplices. Politicians maintain people's problems because
politicians benefit thus. Our problems are the excuse for
politicians' very existence. For their extravagant salaries,
privileges, bribes and power over us.
In simpler words, it is safe to say that the state by its very
nature is the supreme criminal organization. That is, a group of
persons living at the expense of others pretending to love and care
for them.
«Faith saves»
-Yes. But not the one
who has it. Him it destroys. Faith saves the faithless, the liar who
manages to get others to trust him. So, for this reason, we should
stop believing, stop having faith. After all, to "believe" means to
accept something as true without proof. Otherwise it would not have
been referred to as "faith" but, as "knowledge", instead.
«There is " good" and " evil"»
-Lie. These two concepts are purely subjective
and used by deceivers and crooks in order to make us damage
ourselves so that they can benefit at our expense. Proof: That
which is good for the cat is bad for the mouse and vice versa. That
which is good for the lion is bad for the impala and vice versa.
Either the cat eats the mouse and lives, or the mouse lives and the
cats dies. Similarly in the situation between the lion and the
impala. Sometimes, there is common interest, common "good"; most of
the times, however, this is not the case.
«Morality is a good
thing»
-Lie. "Good" for whom? We have already explained
that "good" and "evil" are subjective and therefore useless
concepts. Or, more correctly, they are useful to deceivers as a
means of persuasion. Morality, however, in not only "bad". It is
illogical and useful only to deceivers for supporting their damaging
to use point of view.
What is, therefore "morality"? Hundreds of books
have been written about it. Their purpose being to justify it, to
give substance to a lie. To means of deception. The word,
etymologically, comes from the Latin word "mos, mores", meaning
"custom". In other words "habit", something which one is used to
doing. A repetitive behavioral pattern. So, "morality" is simply a
rule of conduct based not on reason but on custom, on habit. And
what if the habit is a bad one? Exactly that. Morality is thus an
obstacle to reason and logic. It is a prejudice. A hinder to
progress, discovery and innovation. Those benefiting from an
existing situation have a vested interest in maintaining it and are,
understandably, "moral". So, what if this "situation" is an unjust
one? Based on exploitation, on deceit and on lies? Politicians'
austere looking faces is a screaming example of individuals with a
vested interest in maintaining "high moral standards", in other
words their grip on power.
return to
SIPEC's main page
|